ΔΕΠΥ: Τι Είναι;

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας [αγγ. Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)] ή πιο απλά ΔΕΠΥ, είναι μια από τις πιο συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία, όμως, συνεχίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις και στην ενήλικη ζωή.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ συνήθως δυσκολεύονται να δώσουν προσοχή στις δραστηριότητές τους, να ελέγξουν πιθανές παρορμητικές συμπεριφορές (δράση χωρίς να αναλογιστούν αποτελέσματα και επιπτώσεις) ή είναι υπερβολικά δραστήρια.

H εμφάνιση της ΔΕΠΥ σε παιδιά, σύμφωνα με τους ειδικούς, κατατάσσεται στις ηλικίες μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες.

Υπάρχουν 3 τύποι ΔΕΠΥ, σύμφωνα με την ένταση των συμπτωμάτων κατά τη διάγνωση: τύπος απροσεξίας, τύπος παρορμητικότητας / υπερκινητικότητας και ο συνδυασμένος τύπος, που περιλαμβάνει χαρακτηριστικά των άλλων 2 τύπων.

Στο άρθρο μας, θα μάθουμε περισσότερα στοιχεία για τη ΔΕΠΥ, όπως τα βασικά συμπτώματα, τα αίτια πρόκλησης, τη διαδικασία διάγνωσης και τους τρόπους αντιμετώπισης της ΔΕΠΥ, εστιάζοντας στον τομέα της διατροφής.

Συμπτώματα της ΔΕΠΥ

Για αρκετά παιδιά, η δυσκολία στη συγκέντρωση και η υπερκινητικότητα αποτελούν μια φυσιολογική κατάσταση λόγω του νεαρού της ηλικίας. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα συμπτώματα μαζί με την παρορμητική συμπεριφορά, αποτελούν τα βασικά σημάδια της ΔΕΠΥ, τα οποία εξελίσσονται και αλλάζουν με την ανάπτυξη του ανθρώπου.

Τα συμπτώματα μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου και να ενταθούν όταν αυξάνονται οι απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.

ΔΕΠΥ παιδιών

Με βάση τους τύπους ΔΕΠΥ που αναφέρθηκαν παραπάνω, βρίσκουμε και τα παρακάτω συμπτώματα στα παιδιά:

Τύπος απροσεξίας

• Δυσκολία στη συγκέντρωση
• Διάσπαση προσοχής από μη σχετικά ερεθίσματα
• Απουσία ενδιαφέροντος για τα λεγόμενα του συνομιλητή του
• Λάθη απροσεξίας
• Δυσκολία στην τήρηση οδηγιών
• Αποφυγή εργασιών που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια
• Αγνόηση των σχολικών εργασιών
• Απώλεια προσωπικών αντικειμένων
• Γενική έλλειψη οργάνωσης

👉 Ο τύπος αυτός εμφανίζεται κατά κύριο λόγο σε παιδιά σχολικής ηλικίας, που μπορεί να μη γίνουν αντιληπτά επειδή δεν παρουσιάζουν διασπαστική συμπεριφορά.

Τύπος παρορμητικότητας/υπερκινητικότητας

• Δεν μπορεί να παραμείνει σε μία σταθερή θέση
• Κουνάει τα μέρη του σώματός του ή στριφογυρίζει στην καρέκλα
• Κοιτάει γύρω του και ενοχλεί τους διπλανούς του
• Σηκώνεται από το κάθισμα / καρέκλα του χωρίς να του έχει δοθεί άδεια
• Αντιδρά χωρίς να σκεφτεί τα αποτελέσματα
• Απαντά χωρίς να ολοκληρωθεί η ερώτηση
• Μιλάει αδιάκοπα
• Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του
• Δεν ακολουθεί κανόνες σε διάφορες δραστηριότητες
• Διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους

👉 Ο τύπος αυτός είναι πιο συχνός σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που παρουσιάζουν έντονα υπερκινητική και παρορμητική συμπεριφορά. Εδώ, το πρόβλημα της συγκέντρωσης δεν έχει αναδειχθεί, καθώς το σχολικό πλαίσιο δεν είναι ακόμα πιο αυστηρό.

Συνδυασμένος τύπος

Ένας συνηθισμένος τύπος ΔΕΠΥ σε παιδιά αλλά και εφήβους, που συνδυάζει κάποια από τα συμπτώματα των 2 τύπων.

🤔 Γενικά, το φάσμα των κλινικών συμπτωμάτων είναι ευρύ, γι αυτό και κανένα παιδί με ΔΕΠΥ δεν έχει ακριβείς ομοιότητες συμπτωμάτων με οποιοδήποτε άλλο. Αυτό οφείλεται σε παράγοντες, όπως διαφοροποιήσεις στην ένταση των συμπτωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση των συμπτωμάτων ΔΕΠΥ σε παιδιά θα πρέπει να πραγματοποιείται από τη στιγμή που αυτά εμφανίζονται σε όλη την καθημερινότητα ενός παιδιού (σχολείο και σπίτι) και του προκαλούν αποδεδειγμένα σοβαρά προβλήματα στον τρόπο που ζει.

ΔΕΠΥ ενηλίκων

Στη ΔΕΠΥ ενηλίκων, τα κύρια συμπτώματα δεν αλλάζουν, συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά εκφράζονται διαφορετικά. Ωστόσο, η κλινική εικόνα μπορεί να αλλοιωθεί λόγω ύπαρξης άλλης ψυχιατρικής διαταραχής.

Οι ενήλικες βιώνουν την υπερκινητικότητα ως ένα εσωτερικό συναίσθημα ανησυχίας και αδυναμία ηρεμίας που συνοδεύεται από υπερβολική φλυαρία, ενώ η απροσεξία και η παρορμητικότητα τους ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό σε όλη τους τη ζωή.
Άλλα συμπτώματα αποτελούν:

• Υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Αυξημένος κίνδυνος κακής σωματικής υγείας
• Κίνδυνος πρόκλησης σοβαρών τροχαίων και άλλων ατυχημάτων
• Εθισμός σε τηλεόραση, υπολογιστή, κάπνισμα, τζόγο, αλκοόλ και εξαρτησιογόνες ουσίες
• Προτίμηση εργασιών που αφορούν κίνηση, δράση και έλξη σε ορισμένες που έχουν το στοιχείο της διέγερσης και του κινδύνου
• Δυσκολία στη διαχείριση οικονομικών και χρόνου
• Δυσκολίες στην προσωπική ζωή (ασταθείς σχέσεις, διαζύγια, κ.λπ.)

Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου

Παρόλο που αποτελεί αρκετά κοινή πάθηση η ΔΕΠΥ, οι ιατροί δεν έχουν αποσαφηνίσει ακόμα τα ακριβή της αίτια. Ενώ υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η γενετική συμβάλλει στη ΔΕΠΥ και πολλά γονίδια έχουν συνδεθεί με τη διαταραχή, κανένα συγκεκριμένο γονίδιο ή συνδυασμός γονιδίων δεν έχει εντοπιστεί ως η αιτία της διαταραχής. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι συχνά παίζει ρόλο η κληρονομικότητα στην εμφάνιση της ΔΕΠΥ.

Αρκετοί μη γενετικοί παράγοντες έχουν επίσης συνδεθεί με τη διαταραχή, οι οποίοι θεωρούνται ως παράγοντες κινδύνου:

• Έκθεση σε περιβαλλοντικούς κινδύνους (π.χ. μόλυβδος, φυτοφάρμακα και βαρέα μέταλλα)
• Κάπνισμα και χρήση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• Έντονο στρες κατά την εγκυμοσύνη
• Συνθήκες υγείας των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των τραυματισμών στο κεφάλι ή εγκεφαλικές κακώσεις
• Ψυχική υγεία των γονέων
• Πρόωρος τοκετός
• Επιληψία

Διάγνωση της ΔΕΠΥ

Η διάγνωση της ΔΕΠΥ αποτελεί δύσκολο εγχείρημα για τους ειδικούς. Αρκετά από τα συμπτώματα που συμπεριλαμβάνονται στα διαγνωστικά κριτήρια της διαταραχής συμπίπτουν με εκείνα των συνυπαρχουσών διαταραχών και αποτελούν παράγοντα κινδύνου της διαγνωστικής διαδικασίας.

Γι’ αυτό, η διάγνωση θα πρέπει να πραγματοποιείται όσο το δυνατόν πιο σύντομα και πάντα από ψυχιάτρους – παιδοψυχιάτρους, σε συνεργασία με γονείς και εκπαιδευτικούς – όταν απαιτείται.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, για τη διάγνωση ΔΕΠΥ σε παιδιά και εφήβους, θα πρέπει 6 τουλάχιστον από τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής, να έχουν εμφανιστεί πριν το 7ο έτος και να έχουν διάρκεια τουλάχιστον 6 μηνών, να μην εμπίπτουν με στοιχεία της ανάπτυξης του παιδιού και να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητα του, σε σχολείο και σπίτι.

Όσον αφορά τη ΔΕΠΥ ενηλίκων, η διάγνωση αποτελεί μια πολύπλοκη διαδικασία, που απαιτεί εξειδικευμένη μεθοδολογία, με τον κλάδο της Ψυχιατρικής να έχει περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές.

Θεραπείες και Μέθοδοι Αντιμετώπισης

Δεν υπάρχει ενδεδειγμένη θεραπεία για τη ΔΕΠΥ, υπάρχει όμως πληθώρα επιλογών θεραπείας, που μπορούν να κάνουν τα συμπτώματα πιο διαχειρίσιμα και να μειώσουν την επίδραση που έχει η ΔΕΠΥ στην καθημερινή ζωή του ασθενή. Τόσο η φαρμακευτική αγωγή όσο και οι συμπεριφορικές θεραπείες έχουν βρεθεί ότι είναι ευεργετικές για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ.

Φαρμακευτικές Θεραπείες

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα τα οποία είναι αποτελεσματικά ενάντια στη ΔΕΠΥ. Δύο εξ αυτών, που έχουν έγκριση από τον ΕΟΦ, είναι:

1. Μεθυλφαινιδάτη: Επίσης γνωστή με την εμπορική ονομασία Ritalin, η μεθυλφαινιδάτη είναι ένα από τα πιο δημοφιλή φάρμακα για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ. Είναι διεγέρτης του ΚΝΣ και η λειτουργία της είναι η διέγερση ενός μέρος του εγκεφάλου που αλλάζει τις ψυχικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις. Η συγκεκριμένη ουσία, φέρεται να είναι αποτελεσματική για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Η δράση της γίνεται σχεδόν άμεσα μετά τη λήψη αλλά δε λαμβάνεται καθημερινά. Έχει δράση για περίπου 4 ώρες μέσω λήψης του σκευάσματος βραχείας δράσης και ως 12 ώρες μέσω του σκευάσματος αργής αποδέσμευσης.
2. Ατομοξετίνη: Αυτό το φάρμακο αναφέρεται συχνά με το εμπορικό του όνομα Strattera. Είναι ένας επιλεκτικός αναστολέας πρόσληψης νοραδρεναλίνης και αυξάνει την ποσότητα αυτής της χημικής ουσίας του εγκεφάλου μας. Η νοραδρεναλίνη είναι η ουσία που περνά μηνύματα μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων και η αύξησή της, με τη βοήθεια της ατομοξετίνης, συντελεί στη βελτίωση της συγκέντρωσης και του αυτοελέγχου. Η ουσία αυτή απαιτεί περίπου 20 μέρες για να δημιουργηθούν επίπεδα στον οργανισμό, λαμβάνεται καθημερινά ενώ η δράση της διαρκεί περισσότερο.

Τα παραπάνω φάρμακα συμβάλλουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων και δρουν συνεργικά με τη ψυχοθεραπεία. Βελτιώνουν τα κύρια συμπτώματα της ΔΕΠΥ και βοηθούν σε άλλα δευτερογενή συμπτώματα, όπως η παρορμητικότητα, οι εκρήξεις θυμού κι οι συναισθηματικές διακυμάνσεις.

Μη Φαρμακευτικές Θεραπείες

Εκτός της θεραπείας δια των φαρμάκων, υπάρχουν και αρκετές προσεγγίσεις για άτομα με ΔΕΠΥ που αφορούν θεραπείες συμπεριφοράς. Οι θεραπείες αυτές, μπορούν να διδάξουν τα άτομα με ΔΕΠΥ να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και να διαχειρίζονται τη συμπεριφορά τους. Μερικές από τις πιο δημοφιλείς είναι οι παρακάτω:

• Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία: Διδάσκει τα άτομα με ΔΕΠΥ να αντικαθιστούν διαστρεβλωμένα ή μη βοηθητικά πρότυπα σκέψης με νέους τρόπους σκέψης.
• Τεχνικές Ενσυνειδητότητας – Mindfulness: Οι προσεγγίσεις που βασίζονται στην ενσυνειδητότητα διδάσκουν στους ανθρώπους να παρακολουθούν τη στιγμή που ζουν, κάτι που μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ.
• Εκπαίδευση γονέων: Αυτή η προσέγγιση παρέχει στους γονείς υποστήριξη και τους διδάσκει τεχνικές που μπορούν να είναι χρήσιμες για τη διαχείριση συμπεριφορών που σχετίζονται με τη ΔΕΠΥ. Η εκπαίδευση γονέων συμβάλλει στη μείωση των προβληματικών συμπεριφορών και του στρες στο παιδί.
• Εκπαίδευση κοινωνικών δεξιοτήτων: Το παιδί αναλαμβάνει έναν ρόλο που αφορούν καταστάσεις της καθημερινότητας. Έτσι, μαθαίνει πως θα πρέπει να φέρεται σε διάφορες περιστάσεις κοινωνικού χαρακτήρα, κατανοώντας την επίδραση της συμπεριφοράς του στους άλλους.

Η Σημασία της Διατροφής στη ΔΕΠΥ

Αρκετές μελέτες, έχουν διαπιστώσει πως υπάρχει έντονη συσχέτιση μεταξύ της διατροφής και της ΔΕΠΥ. Αρχικά, η δίαιτα του Feingold, προτείνει αποφυγή χρωστικών ουσιών και συντηρητικών από την διατροφή. Παράλληλα, η απουσία της ζάχαρης θεωρείται ευεργετική για άτομα με ΔΕΠΥ, καθώς έχει συνδεθεί με την εμφάνιση συμπτωμάτων υπερκινητικότητας.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, μια ισορροπημένη διατροφή μπορεί να ωφελήσει ένα άτομο, είτε ζει με ΔΕΠΥ, είτε όχι.

Βασικά Θρεπτικά Συστατικά

Έρευνες δείχνουν ότι μια ισορροπημένη διατροφή για τη ΔΕΠΥ μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των συμπτωμάτων. Βασικά θρεπτικά συστατικά που θεωρείται ότι συμβάλλουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων, είναι:

• Ω-3 λιπαρά οξέα: αρκετές έρευνες στηρίζουν την άποψη πως τα Ω-3 λιπαρά οξέα βοηθούν σε συμπτώματα όπως η υπερκινητικότητα, η συγκέντρωση και ο παρορμητισμός.
• Ψευδάργυρος: ένα σημαντικό μέταλλο, που εξυπηρετεί στον έλεγχο των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ. Ο ψευδάργυρος ρυθμίζει τη ντοπαμίνη και μπορεί να κάνει την μεθυλφαινιδάτη πιο αποτελεσματική βελτιώνοντας την ανταπόκριση του εγκεφάλου στη ντοπαμίνη.
• Μαγνήσιο: το μαγνήσιο χρησιμοποιείται για να ενεργοποιήσει τους νευροδιαβιβαστές που είναι υπεύθυνοι για τις εκτελεστικές/επιτελικές λειτουργίες της προσοχής και την συγκέντρωση, ενώ έχει και ηρεμιστική επίδραση στον εγκέφαλο.
• Σίδηρος: μελέτες έχουν δείξει πως ο σίδηρος είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή εγκεφαλική λειτουργία και η θεραπεία με συμπλήρωμα σιδήρου μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της διαταραχής. Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα πρέπει να διενεργηθούν εξετάσεις αίματος στο παιδί σας και εξετάσεις φεριτίνης, καθώς, σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται έλλειψη φεριτίνης στα παιδιά με ΔΕΠΥ.

Συμπληρώματα Διατροφής

Ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι τα συμπληρώματα των παραπάνω θρεπτικών συστατικών, μπορεί να είναι ωφέλιμα για άτομα με ΔΕΠΥ. Εκτός των αυτών των συστατικών και το Ginkgo Biloba φέρεται να έχει θετική επίδραση σε άτομα με ΔΕΠΥ. Αποτελεί ένα δημοφιλές βότανο για τη στήριξη της γνωστικής λειτουργίας, με τη χορήγησή του σε παιδιά να «δείχνει» θετικά αποτελέσματα.

Παρακάτω, θα δούμε μερικά από τα top συμπληρώματα προϊόντων με τα θρεπτικά συστατικά που αναλύθηκαν παραπάνω.

Συμπλήρωμα διατροφής πόσιμου μουρουνέλαιου πλούσιο σε Ω3, με γεύση διάφορων φρούτων

Συμπλήρωμα διατροφής με ψευδάργυρο σε υψηλά απορροφήσιμη μορφή

Συμπλήρωμα διατροφής μαγνησίου για την καλή λειτουργία του νευρικού και μυοσκελετικού συστήματος

Συμπλήρωμα διατροφής σιδήρου με εύκολη απορρόφηση για το στομάχι, για την αντιμετώπιση της αναιμίας

Συμπλήρωμα διατροφής για την καλή λειτουργία του εγκεφάλου και ενίσχυση της μνήμης

Συνιστάται να μιλήσετε με έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε συμπλήρωμα, επειδή μερικά μπορεί να αλληλεπιδράσουν με το φάρμακο ή να μειώσουν την αποτελεσματικότητά του.

Συμβουλές για την Καθημερινή Ζωή με ΔΕΠΥ

Η ζωή με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι εξαιρετικά επίπονη, με πρακτικές δυσκολίες ακόμα και στις πιο απλές δραστηριότητες. Σε κάθε περίπτωση, η αναζήτηση υποστήριξης από έναν ειδικό για το παιδί ή τον ενήλικα, είναι η πρώτη ενέργεια που χρειάζεται για μια ομαλή καθημερινότητα με ΔΕΠΥ.

Για την καθημερινότητα ενός παιδιού που ζει με ΔΕΠΥ, μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω συμβουλές:

• Προγραμματίστε τη μέρα του: Θεσπίστε ένα σταθερό πρόγραμμα στη μέρα του παιδιού, έτσι ώστε να γνωρίζει τι θα πρέπει να κάνει.
• Θέστε όρια: Βεβαιωθείτε πως το παιδί γνωρίζει ποια συμπεριφορά πρέπει να έχει στις προκλήσεις της καθημερινότητας. Να επιβραβεύετε ή να αφαιρείτε προνόμια στο παιδί, σε περίπτωση τήρησης ή υπέρβασης των ορίων.
• Θετική αντιμετώπιση: Να έχετε θετική αντιμετώπιση στις ενέργειες του παιδιού, να το ευχαριστείτε και να εξηγείτε τον λόγο που το κάνετε αυτό.
• Να δίνετε οδηγίες: Να δίνετε οδηγίες πριν ζητήσετε κάτι από το παιδί και να παρέχετε λεπτομέρειες, καθώς αυτό καθιστά σαφές το τι χρειάζεται να κάνει.
• Επιβράβευση: Σχηματίστε έναν πίνακα, ο οποίος θα περιλαμβάνει τις ενέργειες που θα πρέπει να κάνει το παιδί και αντίστοιχα τα προνόμια που θα απολαμβάνει. Μπορείτε να δημιουργήσετε μαζί με το παιδί τον πίνακα και να ζητήσετε τη γνώμη του για τα προνόμια που θα λαμβάνει μετά από την επίτευξη ενός στόχου.
• Άμεση παρέμβαση: Στην περίπτωση που παρατηρήσετε σημάδια απογοήτευσης ή έλλειψης ελέγχου από το παιδί, προσπαθήστε να του αποσπάσετε άμεσα την προσοχή, απομακρύνοντάς το από την κατάσταση που το αποσυντονίζει.
• Άσκηση: Η φυσική άσκηση αποτελεί μια αρκετά δημοφιλή θεραπευτική προσέγγιση στην καθημερινότητα ατόμων με ΔΕΠΥ, μικρών και μεγάλων. Βεβαιωθείτε πως το παιδί σας ασκείται τακτικά με δραστηριότητες που το ικανοποιούν.
• Ύπνος: Τα προβλήματα ύπνου αποτελούν σημαντικό ζήτημα σε άτομα με ΔΕΠΥ. Βοηθήστε το παιδί σας έτσι ώστε να κοιμάται μια σταθερή ώρα το βράδυ και να ξυπνάει αντιστοίχως μια σταθερή ώρα το πρωί. Στο πλαίσιο αυτό, καλό είναι να αποφύγει το παιδί δραστηριότητες που μπορεί να συμβάλλουν στην υπερδιέγερση, όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης ή χρήση κινητού τηλεφώνου.

Για ενήλικες με ΔΕΠΥ, μπορούν να υιοθετηθούν οι παρακάτω συμβουλές:

• Οργάνωση της καθημερινότητας: Αν παρατηρείτε δυσκολία στην οργάνωση, σχεδιάστε λίστες, κρατήστε ημερολόγια, σημειώσεις και αφιερώστε λίγο χρόνο για να σχεδιάσετε σωστά το πρόγραμμα της καθημερινότητάς σας.
• Άσκηση: Όπως και παραπάνω, η σωματική άσκηση μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων ενός ενήλικα με ΔΕΠΥ.
• Χαλάρωση: Μουσική ή τεχνικές αναπνοής αποτελούν μερικούς τρόπους για να χαλαρώσετε και να μειώσετε την ένταση των συμπτωμάτων.
• Εργασιακός χώρος: Στην περίπτωση που εργάζεστε, καλό θα είναι να επικοινωνήσετε με τον εργοδότη σας για την ύπαρξη ΔΕΠΥ, έτσι ώστε να γνωρίζει την κατάστασή σας κι εσείς να μπορείτε να βρείτε από κοινού λύση, για να γίνει πιο ευχάριστη η εργασιακή σας καθημερινότητα.
• Εκπαίδευση: Εάν πραγματοποιείτε τις σπουδές σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το εκπαιδευτικό σας ίδρυμα (π.χ. γραμματεία σχολής, καθηγητές, κ.ά.), για να γνωρίζουν την κατάστασή σας και να προσφέρουν βοήθεια όπου μπορεί να χρειαστεί κατά την εκπαιδευτική διαδικασία.
• Οδήγηση: Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ιατρό στην περίπτωση που επιθυμείτε ή οδηγείτε. Η ΔΕΠΥ μπορεί να επηρεάσει την οδήγηση, κατά συνέπεια, απαιτείται παρέμβαση ειδικού.

✍️ Όπως παρατηρούμε, η ΔΕΠΥ είναι μια ασθένεια που απαιτεί μεγάλη προσοχή. Η δυσκολία της ανίχνευσής της καθώς και η έλλειψη σαφούς πλαισίου θεραπείας, δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του ασθενής, ωστόσο, με την πρόοδο των επιστημών, διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν παρουσιαστεί, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

✍️ Σε κάθε περίπτωση, η άμεση επικοινωνία με έναν ιατρό, είτε για το παιδί σας είτε για έναν ενήλικα, είναι μείζονος σημασίας, καθώς η πρόληψη βοηθά στην έγκαιρη αντιμετώπιση και μείωση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ.