Κρυολόγημα: Συμπτώματα & αντιμετώπιση των συμπτωμάτων

Το κοινό κρυολόγημα αποτελεί τη συχνότερη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Εμφανίζεται κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν η θερμοκρασία πέφτει και η αντίσταση του ανοσοποιητικού συστήματος έχει ανάγκη από μία επιπλέον ενίσχυση.

Σε μία περίοδο που μας ανησυχούν οι μεταλλάξεις του Covid- 19 και η ταυτόχρονη έξαρση της γρίπης, δε θα πρέπει να ξεχνάμε την ύπαρξη του κοινού κρυολογήματος. Ας δούμε όμως τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα, που θα μας βοηθήσουν να το διακρίνουμε, αλλά και τους αντίστοιχους τρόπους αντιμετώπισης για να μη μας ταλαιπωρήσει πολύ.

Κρυολόγημα: Αυτά είναι τα πιο συνήθη συμπτώματα

Το κοινό κρυολόγημα οφείλεται, τις περισσότερες περιπτώσεις, στις ιογενείς λοιμώξεις, κυρίως δηλαδή από Ρινοϊούς ( ευθύνονται για το 80% περίπου των λοιμώξεων), Κορονοϊούς, τον αναπνευστικό Συγκυτιακό Ιό, τον Ιό της Γρίπης κι άλλους Αδενοϊούς. Έχει παρατηρηθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις το κοινό κρυολόγημα μπορεί να οφείλεται και σε περισσότερους του ενός, ιούς. Πρόκειται για μία εξαιρετικά μεταδοτική νόσο του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και η βασική αιτία της μεταδοτικής φύσης του είναι ο συνωστισμός.

Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος είναι:

•  Έντονος, ξηρός βήχας
• Καταρροή
• Ρινική συμφόρηση
• Πυρετός (μπορεί και υψηλός)
• Κοιλιακό άλγος
• Απώλεια όρεξης
• Εμετός έπειτα από έντονο βήχα
• Πιθανή φαρυγγαλγία

Όλα αυτά τα συμπτώματα- θορυβώδη ή μη- διαρκούν για λίγες ημέρες (περίπου 5 μέχρι 10) και συνήθως υποχωρούν πλήρως με μία απλή συντηρητική αγωγή χωρίς αντιβιώσεις. Βέβαια, σε μερικούς ασθενείς, μπορεί να παραμείνει ο βήχας, η κακουχία, η γενική συμφόρηση ή η καταρροή για λίγο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, όπου αν η κακουχία είναι παρατεταμένη, κι έχει επιπλακεί με εμπύρετο σύμπτωμα ή άλλα σημεία, τότε είναι απαραίτητος ο εργαστηριακός κι απεικονιστικό έλεγχος με εξέταση αίματος κι ακτινογραφία θώρακος.

Ποιοι πρέπει να προσέχουν το κοινό κρυολόγημα;

Πως μπορεί να νοσήσουμε από το κοινό κρυολόγημα; Σε κλειστούς, μη καλά αεριζόμενους χώρους, από το κρύο του χειμώνα και από κάθε στενή επαφή. Επίσης, κλειστοί πληθυσμοί και σχολεία, που λόγω της κακής υγιεινής και του ελλιπούς καθαρισμού των χεριών, κατά τη διάρκεια της παραμονής των μαθητών στο σχολείο, αποτελεί βασική εστία, για τη μετάδοση ευκαιριακών και μη λοιμώξεων. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια. Αν ένας στο σπίτι έχει το κοινό κρυολόγημα, είναι πολύ εύκολο να νοσήσουν και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Γι’ αυτό τον λόγο τονίζουμε πως όταν υπάρχουν σε μια οικογένεια ασθενείς με χρόνια θέματα υγείας, για παράδειγμα σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια νοσήματα από το αναπνευστικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για την αντιμετώπιση ειδικών νοσημάτων όπως είναι τα αυτοάνοσα ή ρευματολογικά ή άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία αντιμετώπισης Νεοπλασιών, είναι πολύ ευάλωτα. Μία απλή και τόσο συνηθισμένη, ευκαιριακή κατά τα άλλα λοίμωξη, μπορεί και να αποβεί μοιραία για τον ασθενή- μέλος της οικογένειας.

Ως ομάδες υψηλού κινδύνου για κρυολόγημα ορίζονται οι:

1. Ασθενείς με χρόνια νοσήματα και βλάβες σε διάφορα όργανα, όπως είναι οι ασθενείς με νοσήματα από το καρδιαγγειακό κι αναπνευστικό σύστημα, ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς ή ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη
2. Γονείς με παιδιά μικρότερα των 6 μηνών
3. Σπληνεκτομηθέντες
4. Άτομα σε σοβαρή παχυσαρκία με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 40
5. Άτομα που φροντίζουν ηλικιωμένους ή ασθενείς με υποκείμενο νόσημα
6. Υγειονομικοί

Κρυολόγημα και πως να το αντιμετωπίσουμε

Η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Έτσι φροντίζουμε να κάνουμε το εμβόλιο της γρίπης, το οποίο πραγματοποιείται εφάπαξ, σε μία μόνο δόση, και προσφέρει προστασία για τους επόμενους έξι μήνες. Παράλληλα, κι ανεξάρτητα με το εμβόλιο της γρίπης διενεργείται εμβολιασμός κατά του στρεπτόκοκκου της πνευμονίας. Το εμβόλιο αυτό πού βρίσκεται στο βασικό εμβολιασμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας και διενεργείται στις ομάδες υψηλού κινδύνου, που αναλύσαμε, ανεξαρτήτως ηλικίας. Επιπρόσθετα συστήνεται να το κάνουν όλοι όσοι είναι άνω των 65 ετών. Αποτελεί σημαντικό μέτρο πρόληψης και προσφέρει ποιότητα στην παροχή φροντίδας υγείας για όλους τους πολίτες.

Πάμε όμως στην περίπτωση της νόσησης από κοινό κρυολόγημα και πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Η θεραπεία των ιογενών λοιμώξεων είναι κυρίως συμπτωματική. Βασίζεται στην αντιμετώπιση του άλγους με παρακεταμόλη. Δίνονται αποχρεμπτικά κι αποσυμφορητικά για τη βελτίωση της ρινικής συμφόρησης και της καταρροής. Επίσης τα αντιισταμινικά έχουν προστεθεί στη θεραπεία για την ηπιότερη πορεία της νόσου.

Η ευαισθησία και η ξηρότητα στον στοματοφάρυγγα, καθώς και η ευαισθησία που μπορεί να παρουσιαστεί στον λαιμό, αντιμετωπίζεται με παρακεταμόλη. Είναι όμως απαραίτητα η ταυτόχρονη κατανάλωση ζεστών ροφημάτων και οι γαργάρες ως έτοιμα διαλείμματα, τα οποία μπορείτε να προμηθευτείτε από το φαρμακείο. Επίσης υπάρχουν και συνταγές για διαλείμματα που μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας στο σπίτι.

Επιστρέφουμε όμως στην πρόληψη ως μέσο αντιμετώπιση. Στα τελευταία χρόνια και λόγω της πανδημίας από τον κορονοϊό τύπου 19, η πρόληψη έχει γίνει αναγκαία κι αποτελεί βασική προϋπόθεση για τον περιορισμό της μετάδοσης της ιογενούς αυτής λοίμωξης που ξεκίνησε από την Κίνα. Η χρήση μάσκας, λοιπόν, σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους, η συχνή σωστή και σχολαστική καθαριότητα των χεριών, η υγειονομική επίβλεψη όλων των προσωπικών και κοινόχρηστων χώρων, η αποφυγή παραμονής χωρίς προστασία σε κλειστούς χώρους που μπορεί το υιικό φορτίο να είναι υψηλό (π.χ. μέσα μαζικής μεταφοράς, κλειστές δομές, χώροι αναψυχής κι άλλα).

Όλα όσα ζήσαμε, οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, οι περιορισμοί των συναρτήσεων και οι περιορισμοί των ταξιδιών, δεν άρεσαν σε κανέναν. Τέλος, ο ιατρός τονίζει και υπενθυμίζει πως βασική αρχή της χρήσης των αντιβιοτικών, είναι ότι δίδονται μόνο από ιατρούς βάσει ιατρικών ενδείξεων για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων.

Η άσκοπη χρήση αντιβιοτικών μπορεί να προκαλέσει ιδιαίτερα προβλήματα καθώς ανθεκτικά μικρόβια δεν εξολοθρεύονται αλλά γίνονται ανθεκτικότερα και μπορεί να πήξουν τους βλεννογόνους χωρίς να είναι δυνατή η εξολόθρευση τους λόγω της ανθεκτικότητας που προκαλείται από τη συχνή άσκοπη και λάθος χρήση τους.

Η διάγνωση όλων των νοσημάτων καθώς και των λοιμώξεων, βασίζεται στην λήψη του ιατρικού ιστορικού και μετά από ενδελεχή κλινική εξέταση, καταλήγουμε στην απόφαση της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής. Η θεραπεία του ασθενούς εξιδανικεύεται ανάλογα με τη διάγνωση και την αιτία, που προκαλεί τη νόσο. Συνδυάζεται σε σχέση με τα χρόνια νοσήματα του ασθενούς, τους παράγοντες κινδύνου τη λήψη χρόνιας φαρμακευτικής αγωγής κ.ά. Τέλος φυσικά και δεν είναι όλες οι λοιμώξεις, κοινό κρυολόγημα. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε στον θεράποντα ιατρό και τον φαρμακοποιό μας.