Βουβωνοκήλη: Όσα πρέπει να γνωρίζεις!

Η βουβωνοκήλη είναι η κατάσταση, κατά την οποία ένα σπλάχνο – όπως είναι ένα μέρος του εντέρου – προβάλλει μέσω ενός αδύνατου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανιστεί μία διόγκωση ή ένα εξόγκωμα στην περιοχή του βουβώνα, δηλαδή στο χαμηλότερο μέρος της κοιλιάς κοντά στη βουβωνική χώρα.

Η συγκεκριμένη πάθηση θεωρείται επικίνδυνη, γιατί δε βελτιώνεται από μόνη της αλλά και γιατί μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές.

Βουβωνοκήλη & συμπτώματα: Πως θα την καταλάβουμε;

Όπως προαναφέραμε, μπορεί να εκδηλωθεί με το σύμπτωμα της διόγκωσης στη βουβωνική χώρα, με αίσθημα πόνου, βάρους ή τραβήγματος στη βουβωνική περιοχή κι ειδικά όταν το άτομο βρίσκεται σε όρθια θέση, όταν σκύβει, βήχει ή σηκώνει κάποιο αντικείμενο αλλάζοντας έτσι τη στάση του. Υπάρχει και η περίπτωση η βουβωνοκήλη να παρουσιαστεί μέσω ενός περιστασιακά έντονου πόνου και με μία αύξηση της διόγκωσης, η οποία να επεκτείνεται προς την περιοχή των όρχεων.

Πότε πρέπει να επισκεφθούμε τον γιατρό μας;

Σε κάθε περίπτωση βουβωνοκήλης απαιτείται έλεγχος από τον γιατρό, ειδικά όταν ο πόνος είναι έντονος. Ένα χαρακτηριστικό είναι ότι όταν ξαπλώνει ο ασθενής, θα πρέπει να μπορεί πιέζοντας απαλά την κήλη προς τα πίσω, αυτή να υποχωρεί προς τα μέσα εύκολα. Όταν δε συμβαίνει αυτό, τότε η κήλη θεωρείται μη ανατασσόμενη και θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε άμεσα τον γιατρό σας.

Ουσιαστικά αν δεν μπορείτε πιέζοντας, να ανατάξετε την κήλη προς τα μέσα, υπάρχει περίπτωση να έχει παγιδευτεί μέσα στο κοιλιακό τοίχωμα με αποτέλεσμα η ροή του αίματος να διακοπεί στον παγιδευμένο ιστό και να προκληθεί ισχαιμία ή και νέκρωση. Τότε μιλάμε για τη λεγόμενη περισφιγμένη κήλη, η οποία εμφανίζει ως κύρια συμπτώματα τον ξαφνικό κι επιδεινούμενο πόνο, τη ναυτία και τους εμετούς, την αδιαθεσία και τον πυρετό, την εναλλαγή χρώματος του δέρματος πάνω από την περιοχή της βουβωνοκήλης σε ερυθρό, κυανέρυθρο (μωβ) ή πιο σκούρο και με την αδυναμία αποβολής αερίων ή κοπράνων.

Βουβωνοκήλη & αίτια: Από τι προκαλείται;

Αξίζει να σημειώσουμε πως δεν έχουν όλες οι βουβωνοκήλες ακριβή αίτια, αλλά κάποιες ενδέχεται να προκύψουν ως το αποτέλεσμα των παρακάτω:

• Αυξημένη πίεση στην κοιλιακή χώρα (π.χ. λόγω δυσκοιλιότητας ή δυσκολίας στην ούρηση)
• Έντονη δραστηριότητα και άρση βάρους
• Εγκυμοσύνη
• Χρόνιος βήχας
• Προϋπάρχον αδύναμο σημείο στο κοιλιακό τοίχωμα
• Συνδυασμός των παραπάνω αιτιών

Εγχείρηση βουβωνοκήλης: Οι επιλογές & ο χρόνος ανάρρωσης

1. Η κλασική εγχείρηση – ανοικτή επέμβαση μέσω τομής στην περιοχή της κοιλιάς υπό ραχιαία ή γενική αναισθησία.
2. Η ελάχιστα επεμβατική ανοικτή επέμβαση με τη χρήση ειδικών εργαλείων για μικρότερη τομή, συνήθως υπό τοπική αναισθησία.
3. Η ελάχιστα επεμβατική λαπαρασκοπική επέμβαση με τη χρήση ειδικών εργαλείων και κάμερας (οπτικής) με μικρότερες τομές στο δέρμα, υπό γενική αναισθησία.

Ο χρόνος ανάρρωσης είναι σχετικά μικρός, αφού ο ασθενής που έχει δεχθεί τοπική αναισθησία επιστρέφει στο σπίτι του συνήθως την ίδια μέρα. Μάλιστα η πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών για τον ασθενή μετεγχειρητικά είναι εξαιρετικά μικρή.

Αντιθέτως, οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από την ίδια τη βουβωνοκήλη είναι πολύ πιο σημαντικές, αν αυτή δεν αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση και πρόκειται για περισφιγμένη κήλη (απόφραξη εντέρου, δηλαδή ειλεός, νέκρωση του παγιδευμένου οργάνου που μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη εντέρου και περιτονίτιδα).

Βουβωνοκήλη ανά φύλο: Ποιοι έχουν αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης;

Το φύλο αποτελεί έναν παράγοντα για την εμφάνιση της βουβωνοκήλης. Οι άνδρες είναι κατά οκτώ φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν βουβωνοκήλη, συγκριτικά με τις γυναίκες. Το ρίσκο αυτό μεγαλώνει όμως και ανά ηλικία, καθώς οι μύες γίνονται πιο αδύναμοι. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η κληρονομικότητα, αλλά και οι παράγοντες που αναφέραμε νωρίτερα (δυσκοιλιότητα, χρόνιος βήχας, εγκυμοσύνη, πρόωρη γέννηση, χαμηλό βάρος γέννησης, προηγούμενη προσβολή από την πάθηση).

Τέλος, η βουβωνοκήλη εμφανίζεται και στα παιδιά ή και σε νεογνά, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του κοιλιακού τοιχώματος που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση. Παρατηρείται όταν το μωρό κλαίει ή βήχει, κατά την κινητικότητα του εντέρου ή όταν υπάρχει ελαττωμένη όρεξη. Στα μεγαλύτερα παιδιά η κήλη είναι φυσικά πιο εμφανής.